Trappend op de hometrainer staarde zij in de verte. In het niets. Diep in gedachten verzonken. De zorgjas die zij aanhad zat haar als gegoten. Voor buitenstaanders leek het alsof zij deze al jaren droeg. Gestroomlijnd langs haar lichaam. Helder wit. Geen kleurtje te bekennen. Als een token van zuiverheid. De zorgjas wapperde aan de achterkant iets op wanneer zij zich al lopend verplaatste. Op het cadans van haar stappen. Het gaf de zorgjas net dat beetje extra. Die 4e dimensie van tijd in ruimte.




De 4e dimensie. De BIM-engineer gniffelde in zichzelf. Het 4e. Dat was een hele dimensie op zich. Een dimensie waar zij een van de hoeders van was. Het 4e van de plaatstelijke vv. Als een waar engineer wist zij al enkele jaren deze 4e dimensie te bewerken, te modeleren zoals zij dat zelf liever noemde. Jaar naar jaar ging dit steeds ietsje beter. Het finetunen wierp haar vruchten. haar project werd met het jaar beter. Ofja ‘haar’ project, het was een gezamenlijk project. Iedereen droeg haar steentje bij. Maar voor haar voelde het alsof zij dit project geërfd had. Zoiets van familie op familie. Dit gaf haar net dat beetje extra emotionele waarde om er alles voor te geven. Het was mede de reden om zich te verdiepen in de wereld van BIM. Buitengewoon Intelligent Modeleren.






Afgelopen zomer had zij de aanvullende cursus ‘voetbalzaken’ gevolgd: VBIM. VoetBal Intelligent Modeleren. In deze cursus kreeg zij net die fijne kneepjes mee om zich tot buitengewone voetbalstrateeg te kunnen ontpoppen. De cursus was zwaar geweest. Zowel lichamelijk als fysiek. Het had haar door half Europa gevoerd. Van Düsseldorf, via België naar de Portugese zuidkust. Maar alhoewel zij geen charlatan was kon zij eerlijk zeggen dat deze cursus haar geen windeieren had gelegd. zij stond dan ook te popelen om haar nieuw aangeleerde tactieken toe te passen.




Zo had zij op de cursus geleerd dat een model pas werkt als je het de juiste input meegeeft. Dikke tip vond zij. Dus zocht zij naar goede input. Zonder dat zij er zelf erg in had bleek de perfecte input al voor haar op papier te staan. Onder het kopje, toekomstige wereldkampioenen. Warempel, dat ging makkelijk. zij las de namen eens door. Deze waren op enkele wijzigingen na identiek aan het voorgaande jaar. zij zag zelfs dat er drie nieuwe namen op papier stonden. Drie potentiele gouden bal winnaars. haar input kon eigenlijk niet meer beter. Dus zij ging aan het modeleren als een waar BIM-Engineer. Het duurde wel even voordat zij de smaak te pakken had. Spreekwoordelijk dan hè. Want de smaak die zij vooral proefde was koffie. Zwarte filter koffie. Het toverdrankje dat haar de modeleer nachten door hielp. Deze smaakt kreeg zij al enige tijd niet meer uit haar mond. Maar dit terzijde. Tot haar opluchting kreeg zij zowaar nog een weekje uitstel van de weergoden om haar eerste model te runnen. Maar uiteindelijk wist zij een naar eigen zeggen puik model op papier te zetten Deze generale repetitie stond gepland voor zondag 10 september, maar door ernstige regenval (tja door de geologische ligging van Lemelerveld aan de teen van de Lemelerberg kan het klimaat bijna als tropisch regenwoud klimaat worden gecategoriseerd) werd dit nog een weekje uitgesteld. Afgelopen zondag was het dan zover. De BIM-Engineer mocht haar opgedane kennis toepassen in de generale repetitie; Lemelerveld 4 – OVC 2.




De wedstrijd begon. Het model begon te lopen. De BIM-Engineer zat rustig op de bank, kijkend naar de wedstrijd. Vertrouwend op een goede aflopen maar toch gespannen. Eenmaal bezig valt er voor de BIM-engineer weinig invloed meer op uit te oefenen. zij heeft alleen tussendoor onder het genot van een bakje thee de mogelijkheid om wat input te veranderen en om wat knopjes om te draaien. Voor de rest is het model vooral op zichzelf aangewezen. Tot haar verbazing zag zij dat het model alleraardigst liep. Het was hier en daar wat rommelig, maar dat is in principe met alle prototypes zo. Helaas werden er nog verdacht veel mogelijkheden om zeep geholpen, maar dat kon naar haar inziens nog verholpen werden. Het feit dat de mogelijkheden er waren stemden haar al gerust. Slecht een beetje finetunen en zij had een goed geolied, dodelijk doeltreffend model gecreëerd. Er werd slechts eenmaal gescoord. Heane jr. Wie anders. De statistieken spreken immers voor zich. Met het eindresultaat was zij uiterst content. De wereld primeur zal volgende week plaatsvinden. Dan zal het model optimaal moeten haar. Lemelerveld 5 is dan de tegenstander van de dag. De BIM-engineer keek nog eens naar haar oranje witte input parameters. Ze hadden prima hun best gedaan. haar model werkte. Nog even een beetje finetunen en het model was klaar voor de volgende wedstrijd. zij knoopte haar knoopje van haar witte zorgjas dicht en verliet het sportpark. Denkend aan de punten waarop zij haar model kon verbeteren. haar witte zorgjas achter haar deinend op het ritme van haar stappen.